Mandala tybetańska

Mandale to obrazy na planie koła, których początek sięga VIII wieku, kiedy zaczęto je tworzyć w Indiach, skąd bardzo szybko dotarły do Tybetu. Sam sanskrycki termin mandala znaczy centrum, oznaczając to, co znajduje się wokół.

Powstają one w stanie medytacyjnym, w celu pobudzenia podświadomości, stanowiąc odzwierciedlenie stanu psychicznego jej twórcy. Mandale są więc pewnego rodzaju obrazem duszy, porządkującym wewnętrzny świat, wydobywając z podświadomości ukryte tam cechy i wartości, wszystko, co jest w nas najlepsze i bliskie doskonałości. Uogólniając, są one diagramami, pokazującymi jak z chaosu, poprzez medytację wyłania się obraz idealnie harmonijny. Sam proces ich wytworzania jest niewyobrażalnie pracochłonny, usypuje się je z kolorowego piasku, częstokroć przez wiele dni. Powinno się temu poświęcić kilka uwagi, a nawet jedno nieostrożne dmuchnięcie ma możliwość zaprzepaścić efekty pracy. Mandale posiadają różne działanie, zależne od intencji osoby je robiącej, jej wymagań i wyobraźni. Przypisuje się im właściwości oczyszczające, wzmacniające, a nawet relaksujące. Mogą także wzmacniać poszczególne cechy, pozytywnie wpływając na różnorodne obszary ludzkiego życia. Mieszczą w sobie wszystkie nasze wewnętrzne chęci, marzenia, targające nami gwałtowne uczucia, dając najlepszą sposobność zrozumienia i rozwoju naszej świadomości. Ich tworzenie samo w sobie jest formą medytacji, procesem terapeutycznym. Każda barwa i obszar na kole mandali ma własne znaczenie, a nazwać je i zinterpretować może najlepiej jej autor.
Sprawdź: mandala buddyjska.

FacebookTwitterGoogle+Podziel się

Dodaj komentarz